2010/12/22

Flashmob do IES As Barxas para felicitar 2011

Tráiovos hoxe o último traballo do Equipo do IES As Barxas, trátase dun flashmob protagonizado polo alumnado para vos felicitar o aninovo.
Un flashmob consiste nunha actuación sobre a realidade na que un conxunto de persoas se poñen de acordo nun lugar e momento determinados para realizar unha acción simultánea cunha determinada finalidade ou só por pura diversión. 
No noso caso, ademais de divertirnos, pretendemos chamar a atención sobre a importancia da recuperación dun tempo propio para termos unha vida máis feliz.
Segundo a información da que dispoñemos trátase do primeiro flashmob realizado nun centro de ensino galego.
A música atopámola en Jamendo, trátase dun tema de Galdson, que non é outro que o mestre de Ortigueira Vicente Orjales.
A estupenda montaxe do vídeo realizouna Luz, a profesora de plástica.
Se che gusta, PÁSAO!

2010/12/15

REGALEMOS GALEGO 2010

Xa pensabades que iamos quedar sen o Regalemos Galego deste ano, pois non, velaquí tedes fresquiña coma o pescada do pincho a entrega Regalemos Galego 2010
Cumpridoriña, a xente do EDLG do CPI Vicente Otero Valcárcel de Carral (bico especial para Anxo Gómez) axúdanos un ano máis a agasallar con produtos culturais galegos.


Aproveito e déixovos os enlaces da páxinas da SXPL de agasallos en galego para os máis novos, para os máis mozos e agasallos tecnolóxicos.
Mirade, mirade, cantos agasallos chulos e logo á hora de mercar non vos fagades @s suec@s ehhh

2010/12/10

Enmomiada nas Barxas



Isto é o que acontece cando unha se deixa por aquilo de se integrar no novo centro de traballo.
A DIVERTIDA IDEA FOI DE LUZ

Glosario de cociña de Paco Feixó


Atopei no vello Vieiros este Glosario de Cociña de Paco Feixó, no seu tempo o cociñeiro galego máis mediático e que hoxe, ademais de ter restaurante en Vigo, é xerente de Lugar da Santiña en Portas (Pontevedra), unha empresa que produce quinta gama e que, como se pode ver  na captura da web, ofrece o seu espazo profesional na rede tamén en galego.


A

Acaramelar. Cubrir algo con azucre a punto de caramelo.
Aderezar. Preparar un manxar con condimentos.
Adubar. Colocar un alimento cru nun compoñente chamado adubo para abrandalo, conservalo ou darlle sabor.
Adubo. Composto de varios ingredientes, tales como viño, aceite, vinagre e condimentos.
Allada. Mollo de aceite con pemento e allo.
Amalgamar. Mesturar a fondo varios ingredientes.
Amasar. Traballar unha masa ata que resulte homoxénea.
Amoado. Masa que pode ser de fariña, leite, ovos, etc. para facer filloas, ou ben de carne picada e adoubada para embutir ou para facer empanadas.
Aromatizar. Engadir a un manxar algo que lle dea aroma.
Arroupar. Enrolar cun pano unha masa para que fermente.
Asar. Acción de cociñar ó forno, á brasa ou na grella.
Aspic. Composición dun manxar cociñado e metido en xelatina.

B

Baño maría. Recipiente introducido noutro que contén auga. Este pode ter auga quente se é para manter ou cociñar algo con calor; e fría ou xelo picado se é para arrefriar un manxar.
Bater. Acción de sacudir unha materia ata que obteña a consistencia desexada.
Branquear. Meter un producto en auga fría e pólo ó lume ata que rompa a ferver.
Brasear. Cocer lentamente un producto ó forno no seu zume dentro dunha braseira.

C

cl.. Centilitro, centésima parte do litro.
Cachelo. Pataca cocida, coa pel ou sen ela, partida ou enteira.
Caldeirada. Peixe cocido con patacas e allada. Tamén, guiso normalmente de peixe, aínda que tamén pode ser de carne ou de marisco, cociñado xunto con patacas.
Coar. Separalle a un preparado as partes finas das graúdas coa axuda dun baruto ou coador.
Cobertura. Chocolate graxo especial para a elaboración de mousse e outros doces.
Cocer. Transformar productos crus mediante a calor en productos brandos e dixeribles para o seu consumo.
Cocer ó vapor. Cociñar pola acción do vapor un producto nun recipiente dentro doutro tapado.
Concassé. Dise de algo picado en cadradiños de medio centímetro.
Concentrado. Resultado de aumenta-la cantidade proporcional de substancia básica, diminíndo a cantidade de líquido.
Condimentar. Sazona-los manxares.
Condimento. Producto que serve para sazonar comidas.
Confeitar. Cubrir cun baño de azucre un producto.
Cortar. Partir unha materia cun obxecto afiado.
Corrixir. Troca-lo sabor dunha comida mediante unha substancia.
Cravar. Introducir craviños nun producto. Dise tamén cando se crava trufa en tiras finas e pequenas no medio de carne ou de patés.
Cullerada. Cantidade que contén unha culler de sopa rasa.
Culleradiña. Cantidade que contén unha culler de café rasa.

Ch

Charlota. Tarta feita con leite, ovos, azucre, xelatina, vainilla, etc. Tamén se di do pastel a base de biscoito e froita.
Chisco. Cantidade que se colle coa punta de dous dedos ou dun coitelo aguzado.
Chula. Torta doce feita con fariña e ovos. Especie de tortas feita con carne ou peixe picados, ovos e outros ingredientes.

D

Decantar. Eliminar residuos nun preparado líquido mediante o transvase dun recipiente a outro.
Decorar. Embelecer un manxar para a súa presentación.
Desalgar. Somerxer un producto en líquido para que perda sal.
Desengraxar. Engadir un líquido nun recipiente no cal se teña cociñado algo previamente, para recupera-la graxa. Dise tamén da acción de quita-la graxa dun preparado.
Desosar. Quitarlle os osos á carne.
dl. Decilitro, décima parte do litro.
Dourar. Pasar un producto por un recipiente quente con graxa para tapa-los seus poros. Dise tamén cando se lle dás ovo batido a unha pasta ou masa para que se doure ó cociñar.

E

Empanar. Pasar un producto por fariña, ovo batido e pan relado.
Enfariñar. Pasar pola fariña un producto.
Engraxar. Cubrir con un producto graxo un recipiente.
Ensalada. Hortaliza aderezada para o seu consumo.
Entremés. Manxar que se serve ó comeza-la comida.
Escabechar. Cubrir un manxar, cun preparado de vinagre, especias, etc., sexa en cru ou cociñado.
Escaldar. Somerxer en auga fervendo un producto, só meter e sacar.
Escalfar. Manter un producto somerxido en líquido a punto de ebulición durante uns minutos.
Escamar. Desprover de escamas un peixe.
Escoar. Facer que un producto con líquido o despida.
Escumar. Extraer coa escumadeira as impurezas que flotan nun líquido ó ser cociñado.
Esfarelar. Esparcir en forma de choiva un producto en po.
Esluír. Disolver un producto nun líquido.
Esmagar. Reduci-lo volume dunha materia prensándoa.
Esmiuzar. Partir unha cousa en cachos moi pequenos.
Espesar. Ligar un líquido con outro producto.
Estirar. Traballar unha masa co rolo para deixala máis delgada.
Estrelar. Frixir ovos.
Estufar. Frixir ovos.
Evaporar. Cociñar ata a eliminación do líquido.

F

Fermento. Composto, a base de fariña, sal e auga, deixado acedar.
Fervellar. Ferver lentamente.
Ferver. Levar un líquido ó lume ata que entre en ebulición.
Flamexar. Acción de pasar pola chama un producto para chamuscalo. Tamén, cando se lle bota un licor a un manxar e se lle dá lume para eliminarlle o alcohol.
Foie-gras. Fígado de pato ou de oca cebados especialmente para este fin.
Fondo. Líquido obtido en forma de caldo pola cocción dunha materia en auga con legumes e especias. Serve de base para a preparación de salsas ou guisos.
Frixir. Cociñar nunha tixola ou frexideira un prducto con aceite quente.
Fumet. Dise en especial dos fondos de peixes.

G

g. Gramo, unidade de peso
Glasear. Dar brillo a un manxar mediante calor. Cubrir un doce con azucre, marmelada, etc. Cociñar algo nun preparado que leve azucre.
Gornecer. Acompañar un manxar con outros productos.
Gratinar. Facer torra-la parte superior.
Grellar. Asar na grella.
Guisar. Preparar un manxar someténdoo á acció lume e especialmente cocéndoo despois de refogado.

H

Herbas aromáticas. Dise das herbas utilizadas para condimentar manxares. As máis usuais son pirixel, tomentelo e romeu.

K

kg. Quilogramo, igual a mil gramos.

L

l. Litro, unidade de capacidade.
Levantar. Poñer de novo en ebulición un líquido.
Levedar. Facer aumentar de volume unha masa con lévedo.
Lévedo. Concentrado de escuma de cervexa fermentada, convertida en masa.
Lévedo en po. Materia composta especialmente de fermentos.
Ligar. mesturar dous ou máis ingredientes ata obter un composto homoxéneo. Acción de espesar un líquido mediante outro producto.

M

Macerar. Poñer un producto en contacto con especias ou líquidos para que obteña un determinado gusto.
Machucar. Esmagar graúdo algún producto.
Mariñar. Poñer alimentos en viño, aceite, especias, etc., para darlles sabor, abrandalos ou conservalos.
Mechar. Introducir tiras de lardo no medio doutro producto.
Medallón. Forma redonda que se lles dá a algúns alimentos, en especial a solombos de peixe, carnes ou grandes crustáceos.
Moer. Triturar un alimento reducíndoo a po.
Mollo. Prebe ou salsa non espesa composta de varias substancias.
Mousse. Calquera ingrediente presentado en forma de escuma densa e inflada ó mesmo tempo.

P

Pasador de puré. Utensilio que serve para converter alimentos en puré.
Pastel. Masa de fariña, con ou sen recheo, cocida no forno.
Paté. Pastel de carne, de peixe, de marisco ou doutro alimento.
Picar. Cortar finamente un alimento.
Punto de bóla. Composto de azucre e auga que se cociñou ata que permita facer con el unha bóla.
Punto de caramelo. Composto de azucre e auga ou limón que se cociña ata obter unha cor dourada.
Punto de febra. Composto de azucre e auga que se cociñou ata que permita facer con el unha febra ou fibra.
Punto de neve. Claras de ovo batidas ata que, dándolle a volta ó recipiente, estas non caian.
Puñetas. Certo tipo de croquetas longas e finas.

Q

Queimada. Augardente queimado con azucre, ó que se lle pode engadir outros ingredientes, como pelas de laranxa ou de limón, grans de café, etc.

R

Ragú. Preparado a base de carne, peixe, marisco cortado en anacos regulares de 3-4 centímetros e cocido con legumes.
Rebozar. Pasr un alimento por fariña e logo por ovo batido.
Recheo. Composto dun ou máis productos para encher manxares.
Redeño. Pel fina en forma de rede que se encontra no interior de certos animais, especialmente do porco.
Reducir. Eliminar líquido dun manxar fervéndoo.
Refinar. Facer máis fina unha salsa coa agregación doutro ingrediente.
Refogar. Cociñar un alimento nunha materia graxa a lume feble sen que obteña cor.
Refrito. Dise dun refogado que se lle dá cor dourada.
Refrixerar. Acción de enfriar un alimento.
Refrixeriao. Manxar lixeiro.
Regar. Botar líquido por riba dun producto.
Relar. Esmiuzar un producto coa axuda dun relador.
Remollar. Darlle a humidade precisa a un alimento seco mediante a súa inmersión nun líquido.
Revolto. Dise do alimento pasado pola tixola mesturado con ovo, ou ben o ovo só, batido en ámbolos casos.
Roux. Mestura dunha materia graxa, en xeral manteiga, con fariña nas seguintes proporcións por litro segundo o seu uso:
Para bechamel: 100 g de manteiga x 80 g de fariña
Para cremas: 80 g de manteiga x 60 g de fariña
Para salsas: 60 g de manteiga x 40 g de fariña
Para sopas: 40 g de manteiga x 20 g de fariña de manteiga x 80 g de fariña
Roxón. Residuo de certas carnes graxas de porco unha vez derretida a manteca.

S

Salferir. Espallar algo sobre un alimento.
Salgar. Condimentar con sal un manxar. Poñer en sal un alimento para conservalo.
Saltear. Cociñar a lume forte durante un mínimo de tempo un alimento nunha tixola cunha materia graxa quente.
Sazonar. Condimentar un alimento con sal e especias.
Soufflé. Doce a base de claras de ovo batidas e outros ingredientes que ó se cociñaren queda inflado.

T

Terrina. Recipiente de barro con tapa. Friame cociñado neste recipiente.
Timbal. Pastel quente recheo de carne, peixe, marisco, legumes ou froita en forma de gobelete (vaso cóncavo máis ancho na boca ca no cu).
Torar. Cortar en toros ou anacos.
Tornear. Darlle forma a un alimento vexetal para embelecelo.
Torrar. Tostar con lume. Queimar lixeiramente.
Tripas. Callos a base de bandullo de rumiantes. Dise tamén dos intestinos dos animais.

V

Vapor, ó. Ver "cocer ó vapor".
Vinagreta. Salsa mollo composto de polo menos aceite, vinagre e pirixel.

X

Xuliana. Xeito de cortar un alimento en tiras finas duns 3 milímetros por 5 centímetros.

Z

Zaragallada. Amoado para empanadas.

2010/12/09

Cando mercas un can, que vas facer co can da canceira, matalo?

Campaña de PETA convidando a adoptar as mascotas das canceiras antes de mercalas. Moi apropiada para estas datas en que moita xente decide agasallar con animais de compañía.

2010/12/02

Só o 6%



Uns quéixanse, e con razón, de que só o 6% dos xoguetes desta temporada están comercializados en catalán, gustaríame saber que porcentaxe acada o galego neste ámbito da normalización fundamental para aprender o mundo en galego.
Xa se sabe, uns xogan en primeira división, outros en segunda e nós en 8ª autonómica.

Vía Observatorio da Lingua Galega / Vía Avui.

2010/11/21

PLANETAKI PROF@S GALEG@S

Se as bibliotecas escolares e os clubs de lectura teñen os seus Planetakis por que non ter nós, as profesoras e profesores o noso propio Planetaki que nos permita estar ao tanto dun xeito rápido e efectivo do que están a facer os nosos compañeiros e compañeiras nas súas páxinas.


Se es profesora ou profesor ou te moves neste mundo, súmate ao Planetaki PROF@S GALEG@S enviando o enderezo do teu espazo ao email pilarponte.ensino@gmail.com.

2010/11/20

Conclusións do VII Simposio o Libro e a Lectura


Esta semana desenvolveuse en Compostela o VII edición do Simposio o Libro e a Lectura organizado pola Asociación Galega de Editores e que nesta ocasión se centraba no tema O fomento da lectura: unha fronteira para o libro
Recollo aquí as conclusións publicadas (os salientados son meus).

CONCLUSIÓNS
1) A lectura é unha actividade imprescindible para crear cidadáns libres, críticos e formados, e o seu fomento constitúe unha necesidade para romper as fronteiras que restrinxen o libro e a lectura e que non permiten que o seu acceso sexa un ben de carácter universal.
2) O labor dos medidadores hoxe é máis necesario ca nunca e o seu papel debe ser valorado, reinvindicado, promocionado, escoitado e profesionalizado.
3) É imprescindible que a lectura forme parte da axenda pública (administracións, medios de comunicacións, programas políticos, etc) e adquira a notoriedade que lle corresponde nunha sociedade do século XXI.
4) Para falar de fomento da lectura é fundamental entender o papel social que encarna da lectura pública e, moi notoriamente, o papel das bibliotecas. A rede galega de bibliotecas públicas, e todo o sistema bibliotecario galego, debe ser impulsado e fortalecido.
5) Os novos tempos fan necesaria a creación dun novo tipo de lector, que é o lector social. Hai que entender a lectura desde unha óptica máis global, máis social, afrontando os retos do futuro, que sintetizarán a lectura impresa e a ciberlectura.
6) Cada vez máis, no ámbito do libro e da lectura, é necesario crear lectores, non consumidores de libros. Xa que logo, o proceso de selección neste tempo determinado polo mercado, é imprescindible. Non vale calquera libro.
7) As bibliotecas escolares son centros de recursos fundamentais para o fomento da lectura e o adestramento no acceso e selección da información. Parece necesario dotalas de recursos humanos con horario e dedicación específica para o profesorado implicado. Tampouco podemos esquecer que, como dicía Gabriel Zaid, o principal problema da lectura está nos universitarios que non len. Tamén parece necesario, pois, impulsar universidades lectoras.
8) No reto da lectura evidénciase como unha necesidade a recuperación, para a familia, da responsabilidade da educación a través a transmisión da lectura como un acto cotián, íntimo e entrañable, que ademais tamén constitúe unha inversión educativa.
9) O hábito da lectura fundaméntase a través de accións continuadas, dirixidas a favorecer o hábito lector e a achegar o libro e a lectura ás persoas. Nese sentido, dubidamos da eficacia das grandes campañas publicitarias que consomen presupostos desmesurados.
10) A AGE expresa o seu compromiso co fomento da lectura e, moi especialmente, cos seus mediadores, apostando por afrontar os retos de futuro que o libro, a lectura e a cidadanía deste século demandan a fin de crear un mundo máis libre, máis consciente e máis xusto.

Santiago de Compostela, venres 19 de novembro de 2010

____
Lamentablemente non puiden asistir, e non foi por falta de ganas, se estiveches alí, anímate e déixanos as túas impresións nos comentarios desta entrada.

Vía Brétemas.

2010/11/18

3 anos da Profa


Moitísimas grazas polo voso interese e amabilidade.

2010/11/17

Campaña informativa?

Alguén sabe cales son os novos valores do sistema de ensinanza non universitaria na Comunidade Autónoma de Galicia? 
Se non o sabe, non se preocupe, a Xunta acaba de adxudicar unha "campaña informativa" para que o saibamos polo módico prezo de tan só 950.000 euros!!!
Non quero nin pensar a de cousas que se poderían facer nos centros con eses cartos!


Reproduzo de seguido o publicado no DOG.
Diario Oficial de Galicia
mércores, 17 de novembro de 2010


VI. ANUNCIOS



Número do Dog:
221


Páxina do Dog:
18.765


Data da Disposición:
21 de outubro de 2010


Sección:
VI. ANUNCIOS. DA ADMINISTRACIÓN AUTONÓMICA


Organismo:
CONSELLERÍA DE PRESIDENCIA, ADMINISTRACIÓNS PÚBLICAS E XUSTIZA


Rango:
Resolución


Título:
Resolución do 21 de outubro de 2010, da Secretaría Xeral de Medios, pola que se fai pública a adxudicación dun contrato administrativo.
Resolución do 21 de outubro de 2010, da Secretaría Xeral de Medios, pola que se fai pública a adxudicación dun contrato administrativo.
En cumprimento do disposto no artigo 138º.2 da Lei 30/2007, do 30 de outubro, de contratos do sector público, faise pública a adxudicación do seguinte contrato:
Servizo para a elaboración da campaña informativa de divulgación dos novos valores do sistema de ensinanza non universitaria na Comunidade Autónoma de Galicia:

Lote 1: creatividade, produción e accións especiais.
Lote 2: estratexia, planificación de medios e execución da publicidade.
1. Entidade adxudicadora.
a) Organismo: Secretaría Xeral de Medios.
b) Dependencia que tramita o expediente: Subdirección Xeral de Réxime Xurídico e Xestión de Medios Audiovisuais.

c) Boletín ou diario oficial e data de publicación do anuncio de licitación: Diario Oficial de Galicia nº 148, do 4 de agosto de 2010.
2. Orzamento base de licitación: 950.000 euros (IVE incluído).
-Lote 1: 200.000 euros (IVE incluído).
-Lote 2: 750.000 euros (IVE incluído).
3. Adxudicación lote 1.
a) Data: 14 de outubro de 2010.

b) Contratista: Grupo BAP & CONDE, S.A.
c) Importe da adxudicación: 194.989 euros (IVE incluído).
4. Adxudicación lote 2.
d) Data: 14 de outubro de 2010.
e) Contratista: Grupo BAP & CONDE, S.A.
f) Importe da adxudicación: 750.000 euros (IVE incluído).


Santiago de Compostela, 21 de outubro de 2010.

Alfonso Cabaleiro Durán
Secretario xeral de Medios

2010/11/16

A coherencia de Agustín Fernández Paz ao rexeitar o Premio da Cultura Galega das Letras 2010

Clica na imaxe para vela ampliada.
Parabéns a Agustín Fernández Paz pola súa valía incuestionable como creador e pola súa coherencia persoal.

Estas son as razóns expostas na páxina web de Prolingua, que levan ao autor a esta decisión. 
Rosalía de Castro nunca aceptaría ese “premio”

Chamamento a todas as persoas que traballan nos diversos ámbitos da cultura galega
Ante a convocatoria da Consellería de Cultura e Turismo dos «Premios da Cultura Galega», manifestamos que nin a actual Xunta nin o seu Presidente, responsables ante a Historia de lexislaren por vez primeira contra a nosa lingua, e polo tanto contra o marco xurídico e fronte ao consenso que posibilitou a súa presenza pública, poden atribuírse agora o papel de benfeitores da cultura galega.
Facemos, entón, un chamamento á sociedade e a todas as forzas políticas para recuperarmos o camiño da concordia. Un novo consenso que só pode articularse concibindo a lingua como parte esencial da nosa riqueza, nunca como problema, e que precisa agora da posición firme de todas as persoas vinculadas á cultura.
Temos o convencemento de que nin as brillantes sensibilidades nin as mellores intelixencias deste país aceptarán ser utilizadas para sancionar políticas que causan división arredor dun dos símbolos maiores da nosa convivencia. Desde esa certeza, xulgamos lexítimo non aceptar ningún premio que veña hipotecado por agresións contra a mesma cultura que se finxe exaltar con protocolario boato.
En Santiago de Compostela, o 8 de outubro de 2010

2010/11/08

PROLINGUA CIBERACTÚA: Gas Natural Fenosa


ProLingua, plataforma pola defensa e promoción da lingua galega, comeza unha campaña, baixo o epígrafe de ProLingua Ciberactúa. A cousa consiste no envío masivo de cartas ou mails a institucións ou empresas que discriminan claramente o galego. Neste caso comezaremos por Gas Natural que, sendo unha empresa que absorbeu á galega FENOSA, ofrece a súa web en castelán, catalán e inglés, pero non en galego.

Envía cartas ou mails ou ben chámaos por teléfono esixindo que a lingua galega tamén sexa idioma de interlocución entre a empresa e os ses clientes galegos.
  • Formas de contacto con GAS NATURAL FENOSA:

Enderezo postal: Gas Natural SDG, S.A., 2008 Plaça del Gas, 1 08003 Barcelona

Páxina web de atención ao cliente on line

Teléfono de atención ao cliente de Unión Fenosa: 901 380 220

Teléfono de atención ao cliente de Gas Natural: 902 200 850

Moitas grazas pola túa actuación a prol da nosa lingua!

"Un país para comérselo" e "Un pais en la mochila"

Imanol Arias e Juan Echanove cun dos participantes no programa.

A serie de Televisión Española, Un país para comérselo, dedicou a súa cuarta parada ás Rías Baixas. 

Lugares nos que transcorre o programa.
Gústame esta serie, salvadas as súas caídas no tópico, que inevitablemente lembra aquel Un país en la mochila de José Antonio Labordeta.



Ata este momento só de pagamento, e que se pode ver en aberto agora na páxina de homenaxe a Labordeta de Televisión Española. Dous capítulos desenvólvense en Galicia, os titulados Lejos del mar e Baixo Miño.

2010/11/04

Redelibros


Redelibros é un lugar onde falar de libros, compartir experiencias, lecturas e intereses, atopar lectores que comparten os nosos gustos, buscar información sobre as nosas próximas lecturas, apuntar ou comentar o que lemos, recomendar libros, crear as nosas bibliotecas virtuais e estar ao día de canto acontece non mundo do libro, xa sexan lanzamentos editoriais, charlas de escritores, premios, etc. Un espazo en Internet que agrupa blogs persoais e profesionais, grupos de opinión, páxinas web de librerías, editoriais e autores, axenda de eventos, sección de anuncios, álbums persoais, etc. Un lugar, tamén, no que publicar os nosos escritos, xa sexan relatos, poemas ou, por que non, novelas; e onde recibir valoracións, críticas e opinións para retroalimentar o noso proceso creativo.

TEXTO DA PRESENTACIÓN O VINDEIRO 12 DE NOVEMBRO EN VIGO

O próximo 12 de novembro, ás 20:30, presentamos oficialmente Redelibros. O lugar elixido é a taberna-taller Detrás do Marco, na rúa Londres, transversal do Príncipe, en Vigo. Un lugar moi especial para unha cita moi especial: a inauguración da vosa rede social. Alí, ademais da presentación propiamente dita, poderedes gozar de música en directo, a actuación do contacontos Anxo Moure (que está desenvolvendo unha originalísima labor por Galicia adiante a lombos da súa "ciclobiblioteca") e os suculentos petiscos saídos da cociña de Detrás do Marco, que seguro vos sorprenderán...
Á presentación, por suposto, estades todos invitados. Pero, como ao cabo trátase de inaugurar unha rede social de literatura, ímosvos a pedir un favor moi especial: que traiades cada un de casa un libro para trocar. Un libro que vos gustara, ese que sempre recomendades, o que máis vos calou nos últimos meses, o que vos supuxo unha revelación... A graza está en que sexa un libro que apreciedes de verdade, non o primeiro que vos quede a tiro! Unha vez en Detrás do Marco, pedirémosvos nun momento determinado que troquedes o voso libro por outro que vos atraia e apetézavos, de entre os que traian os demais asistentes. Unha forma divertida de romper o xeo e irnos coñecendo, non vos parece? Cunha vantaxe engadida: seguro que todos levámonos para casa unha boa lectura...

4 de novembro Día da Ciencia en Galego


Polo dereito ao desenvolvemento do coñecemento científico en galego. Toda a información e materiais didácticos na páxina Ciencia en galego.

2010/11/02

Ronseis do salitre

Quen poida achegarse a Cangas que non perda esta exposición didáctica da boa xente do IES Monte Carrasco sobre a historia da industria conserveira e baleeira no Morrazo.
Aproveito para lles enviar un saúdo e para facer publicidade do seu blog A Gaivota.

O Quixote interactivo

O Quixote interactivo é un proxecto que permite un achegamento innovador á primeira edición da obra de Cervantes, conservada nos fondos da Biblioteca Nacional de España, e a un conxunto de contidos multimedia que axudan a contextualizala.
Partindo da dixitalización a moi alta calidade dos exemplares que conserva a BNE da 1ª edición (as de Madrid de 1605 e de 1615) construiuse un portal interactivo que conta con mapas, ilustracións, gravados e outros contidos procedentes de 43 edicións distintas da obra e doutras 21 obras diferentes pertencentes tamén á BNE. 


As posibilidades de navegación a través da obra son totais e cunha calidade gráfica impresionante. Neste sentido gustaríame salientar unha desde o punto de vista pedagóxico porque nos ofrece unha nova posibilidade de visualización da obra (xa antes contida en guías de lectura impresas), trátase da navegación a través dos mapas das rutas, que permiten visualizar a viaxe e partindo duns puntos no mapa localizar os framentos da obra alusivos.


Entre os materiais complementarios, gustome especialmente o apartado destinado aos libros de cabaleirías onde se estuda O Quixote en comparación con outras obras de cabaleirías partindo de seis características básicas deste xénero literario.


No meu parecer, o punto máis feble deste material é o apartado destinado á vida do século XVII que non mantén o nivel de calidade do resto do recurso, polo demais, moi altamente recomendable.

E haberemos de poder ver algunha vez así unha mostra da nosa literatura?

2010/10/10

Amigos sempre: Por tras da sotana



POR TRAS DA SOTANA

PILAR PONTE

Amigos sempre é unha novela de Afonso Eiré que viu a luz por primeira vez no ano 1998 con grande éxito de público e que agora reedita A Nosa Terra. O libro, que conta a historia dos anos de Seminario en Lugo dun grupo rapaces desde o seu ingreso, leva a cabo unha descrición polo miúdo da vida dentro desta institución, das relacións de poder, da disciplina, dos malos tratos, dos abusos sexuais mais tamén do nacemento da conciencia de grupo e da solidariedade. Un texto de agradable lectura no que as páxinas voan cara ao final moi ao noso pesar.
Haberá quen pense que resulta moi oportuna a reedición da obra neste momento en que están saíndo á luz tantos e tantos casos de abusos sexuais por parte de membros da igrexa Católica en todo o mundo e non lle faltará razón. Aínda que en forma novelada, Eiré pon ao descuberto prácticas ilícitas e denunciables por tras da sotana. Tanto é así que o autor ten confesado que esta novela nacera con vocación de reportaxe pero que non o puido ser porque algúns dos seus compañeiros non están dispostos a denunciar publicamente e só queren esquecer ese capítulo terrible do seu pasado.
Desde a óptica de hoxe, chama a atención a estratexia de romper cos lazos familiares dos rapaces e o clima de constante prohibición, de como lles era revisado o correo, se lles prohibía participar nas vacacións nos labores do campo, ir ás festas, ir á cidade... pois en todo había pecado e abandono do camiño dun “Dios” afastado e ríxido.
Non podemos deixar de comentar as aldraxes que dentro do seminario recibían aqueles que usaban o galego, motivo de castigo para todo o grupo cando algún neno o falaba, e o desprezo co que era tratado todo o que proviña da vida labrega como un submundo de seres inferiores animalizados do que os futuros cregos tiñan que renegar canto antes.
Lonxe de titulares sensacionalistas, Amigos sempre cumpre unha dupla función, dunha banda convértese nun instrumento de denuncia dos abusos que se produciron nesa época no seo dalgúns seminarios, e doutra banda sérvenos para entender unha etapa moi importante na traxectoria vital de boa parte dos dirixentes galegos e que logo había deixar pegada tanto nos seus comportamentos a nivel persoal como nas vinculacións persoais que se estableceron no futuro.
EIRÉ, AFONSO, Amigos sempre, A Nosa Terra, A Vigo, 2010, 295 páxinas.


(Este artigo foi publicado o 7 de outubro de 2010 no suplemento cultural Faro da Cultura de Faro de Vigo. O Suplemento pódese descargar desde aquí.)

2010/10/08

As Deusas do Calvario: Retallos de vida

Francisco Antonio Vidal (fotografía de La Voz de Galicia).

RETALLOS DE VIDA

PILAR PONTE

As deusas do Calvario é o fermosísimo título da oitava novela de Francisco A. Vidal, prolífico narrador, xornalista e ensaísta que nesta ocasión nos ofrece un texto que se move entre a novela social e a novela de protagonista heroica a través de textos fragmentarios que a xeito de crebacabezas debemos de ir compoñendo ao longo da lectura.
Xa ao comezo da obra nos situamos xeograficamente no polígono de Sabón e na costa de Oseiro, pertencentes ao concello de Arteixo nos arrabaldes da Coruña, desde ese momento inicial convertida na CIDADE con maiúsculas. E así, como o autor non aspira só a contar unha historia, senón tamén  a nos explicar a configuración da cidade e a súa forma de existir, intercala unha serie de oito textos denominada Teoría da cidade onde desprega abertamente a súa condición de etnógrafo. A urbe aparece convertida nunha forza destrutiva capaz de acabar en poucas horas cos fortes e mañosos brazos dos homes e de transformar as tensas peles de doncela en doncelas deslucidas. Unha estrutura de círculos concéntricos de forza atraente de carácter centrípeto serve para explicar como desde os máis afastados arrabaldes os integrantes de cada círculo aspiran a formar parte do círculo seguinte ata formaren parte do “centro centrísimo” que se corresponde co centro xeográfico e económico identificado coa felicidade. 
Vidal converte o arrabalde en barrio e realiza un retrato fiel das forzas que nel interactúan pola altura dos anos setenta. Trátase dunha narración crúa, sen eufemismos, na que dá conta da complexa engrenaxe que fai funcionar ese microcosmos-barrio. Un lugar habitado por esas deusas do Calvario que lle dan título á obra, mulleres sufridoras, incomprendidas, vítimas de diferentes circunstancias que as condenan a traxedias onde se impón o silencio. 
Como di a señora Antonia, unha das heroínas da novela, “a vida está feita de retallos [...] dependendo da costureira, con eles pódese facer un farrapo ou o vestido dunha noiva”, estas palabras actúan como máxima e cada un é quen de trazar o seu camiño. Así uns no barrio  conseguen salvar o chanzo da marxinalidade e ascender socialmente mentres que outros esmorecen por vieiros errados que só conducen á dor. Alí atopamos a Inés e a Sabela, e acompañámolas no seu camiño, a unha desde a “princesa de la boca de fresa” de Sabina ata un cadáver de trinta e tantos no encoro e a outra ata os salóns etiqueteiros das donas de obras de beneficencia, e a Antonia maltratada e a Moncha nai sufridora. Vidal xuntou os retallos e confeccionou un fermoso mantelo feito de abelorios de negro loito para o noso goce lector.
VIDAL, FRANCISCO A., As deusas do Calvario, Editorial Toxosoutos, Colección Nume, A Coruña, 2009, 208 páxinas.


(Este artigo foi publicado o 23 de setembro de 2010 no suplemento cultural Faro da Cultura de Faro de Vigo. O Suplemento pódese descargar desde aquí.)

2010/09/29

Contra o recorte de dereitos das traballadoras e traballadores

Durante a xornada do día 29 este blog permanecerá inactivo en apoio á folga xeral.

2010/09/13

Guía de Lectura de Ás de bolboreta de Rosa Aneiros

Preséntovos hoxe un traballo da miña autoría, a Guía de Lectura de Ás de bolboreta editada por Xerais, a novela coa que Rosa Aneiros gañou a última edición do Premio Fundación Caixa Galicia de Literatura Xuvenil.

(Clica na imaxe para ir á guía.)


Esta guía de lectura está concibida para o seu aproveitamento didáctico con alumnado que curse 2º ciclo da ESO e calquera dos dous cursos de BACHARELATO. 
Poderedes atopar nela recursos e actividades relacionadas coa competencia/comprensión lectora que colaboran no proceso lector. Mais este traballo pretende ir máis aló e trascender a propia lectura para integrar tamén a aprendizaxe lingüística, a alfabetización tanto informacional coma dixital, e a aprendizaxe dos comportamentos humanos en sociedade. Desde este punto de vista, o libro convértese nunha plataforma cara a outro tipo de contidos que por veces non son literarios nin sequera artísticos. Noutras ocasións, a obra literaria serve como ponte cara a outras artes nas que tamén se pretende o desenvolvemento do alumnado e pode resultar ser un material moi aproveitable desde o punto de vista da interdisciplinariedade así como tamén ferramenta de traballo para os clubs de lectura.
A correcta utilización da guía implica unha selección das actividades segundo os intereses específicos de cada nivel e grupo, non está concibida para realizar todas elas cun único grupo.
Déixovos aquí o mapa:

(Clica na imaxe para agrandar.)
As diferentes historias que cruzan o libro trabállanse por separado. Nas actividades atoparedes aplicacións como Vuvox, utilizadas para a recreación visual das historias e aproveitada ao mesmo tempo para a introdución de novos contidos a través dos enlaces que conteñen as imaxes.

(Clica na imaxe para ver a presentación en Vuvox.)

Ou tamén Ikimap para estudar a xeografía da obra e poder comprobar de forma visual como se reflicte no texto toda a aldea global na que estamos inseridos, entre outras.

(Clica na imaxe para acceder á aplicación.)

Quero agradecerlle a Rosa Aneiros a súa enorme amabilidade e colaboración en todo o que puiden precisar.

Espero que este traballo sexa do voso agrado e agradecerei calquera contribución que me axude a melloralo. Grazas.

8 Estratexias de comprensión de textos literarios

Presentación de Caderno de Cores que ofrece 8 estratexias exemplificadas de comprensión de textos literarios.
As máis novidosas para min son a conversa escrita cunha personaxe e o sociograma.

2010/09/10

Os hits dunha década do blog As Gabarras


Alá no mes de xuño a xente do ENDL do IES Breamo realizou unha actividade consistente en votacións para coñecer os temas favoritos da música galega desta última década, a primeira do século XXI, entre o seu alumnado. Despois das vacacións retomamos toda esa música para nos alegrar o corazón.
Velaquí os primeiros clasificados:
1. A festa non vai parar de Dj Son1c (2008)
2. GZ vs Sementar Sementarei de Sonico dB feat. Fredo (2002)
3. Apagha a tele de Dios Ke Te Crew (2006)
4. Pardeconde de Gran Purismo (2007)
5. Herdeiros da ditadura de Dios Ke Te Crew (2006)
6. Escola hip-hop de Puto Coque e Wöyza (2007)
7. Ninguén de Dios Ke Te Crew e Quempallou (2007)
8. Galicia es una mierda de Ataque Escampe (2008)
9. O merengue do porquiño de Joselito (2009)
10. Deitado frente ao mar de Dios Ke Te Crew (2006)

Máis información no blog As Gabarras.

2010/09/09

Os medios en galego interesan?

Os medios en galego importan, si, pero, os medios en galego interesan? 
Interésanlles aos seus lectores e lectoras o suficiente como para os faceren rendibles economicamente?
Cantas publicacións en galego de diferentes temáticas están a piques de desaparecer?
Fóra das axudas institucionais hai vida posible para os medios? E para os medios en galego?
Nunca foron tan lidos, redes sociais, webs e blogs dan conta das súas informacións coma nunca a cambio de nada ou case nada (que é o que sacan da publicidade que conteñen).
E todos si, con moita pena, pero sen poñer un euro.
O que se precisa son militantes da lingua, persoas concienciadas e implicadas na defensa do galego conscientes do valor que poden ter para o idioma os euros que ata agora se gastaban noutras cousas. Noutrora existiu esa militancia, a cuestión é, existen eses militantes da lingua hoxe?

2010/09/08

Censura dixital nas aulas


"Un instrumento básico para que el aula virtual funcione es la conexión a internet a la que han de tener acceso mis alumnos. Sin embargo, la clave digital con que contarán para conectarse al wifi del instituto restringe radicalmente su acceso a la red. Imagino que velando por que no accedan en clase a páginas no adecuadas o de entretenimiento, se limita totalmente su uso del mundo de los blogs y los wikis en los que no pueden dejar comentarios ni intervenir; del mismo modo su acceso a youtube, twitter, facebook está igualmente cerrado. Pero no sólo esto sino que muchos de los enlaces educativos que se pueden obtener a través de Google (Earth, Maps, documentos, grupos de discusión, blogs de redes educativas, correo electrónico de gmail u otros) están severamente restringidos o totalmente inhabilitados porque se justifica que no son "educativos" por parte de la administración pública catalana (Departament d'Educació)."
Vía Profesor en la secundaria. (Recomendo a lectura da entrada completa)

E será igual aquí? Espero que non.

2010/09/07

Os medios en galego importan

Un país é o que fala. Galicia é o Galego. Ninguén pode matar unha lingua. Pero é moi fácil deixala morrer de inanición e abandono. Todos somos responsables de que a nosa lingua reciba a xustiza que merece e as oportunidades que se lle negaron na historia. Que haxa medios en galego importa. Resulta imprescindible para que a nosa lingua viva e medre con futuro. Apoiar ós medios en galego é axudarnos a nós mesmos e o que somos. Resulta cínico e irreal esperar que anos de intervención do mercado a favor do castelán vaian corrixirse sós. Alguén ten que facelo e ten que facelo agora.

Ningunha administración pública deste país pode declararse allea ou ausente cando pechan un tras doutro os xa poucos medios que apostaban pola nosa lingua. Ningunha administración pública pode dicir, sen faltar á verdade, que fixo todo o que podía facer, ou que non hai recursos porque estamos en crise. Demandamos do goberno que poña a vontade política e os recursos que non dubida en poñer para axudar a outros sectores ou medios que non o precisan tanto. Demandamos das administracións públicas que tomen a decisión de axudar aos medios en galego porque é xusto, porque o merecen e porque se lles debe.

Ningún lector ou espectador deste país pode tampouco declararse alleo ou ausente cando pechan un tras outro os medios que se fan na nosa lingua. Os únicos que realmente poden garantir o futuro de calquera medio son os lectores, as audiencias e os anunciantes. Algo falla nun país onde tanta xente se declara amante da súa lingua ou tantas empresas utilizan a galeguidade para posicionarse nos mercados, pero logo non hai nin lectores nin anunciantes para os medios que se fan en galego. A desaparición dos medios no noso idioma non é un problema nin unha responsabilidade da administración, é un problema e unha responsabilidade de todos. 
Para asinar este manifesto da iniciativa Os medios en galego importan, aquí.

2010/07/21

Vestido nuevo

Esta é a segunda curta de Sergi Pérez López, conta a historia dun neno que o día de entroido en vez de ir ao colexio disfrazado de dálmata como o resto dos seus compañeiros, decide ir vestido de nena e isto provoca diferentes reaccións na mestra, nos compañeiros e compañeiras da súa clase, no director e no seu pai.

Un vídeo que pode dar moito que aprender nas aulas.




Contra a marxinación, ofrezamos amor.

2010/07/12

Nocturnos, como se vai a vida

Como se vai a vida
PILAR PONTE

Segue a medrar chea de saúde a Biblioteca Compostela de Narrativa Europea da editorial Galaxia que xa supera a vintena de títulos e da que salienta o seu labor de tradución ao galego das voces máis sobranceiras no panorama literario deste noso vello continente. Atopar nunha mesma colección figuras como Andrea Camilleri, Orhan Pamuk, Doris Lessing, Sarah Waters ou Anna Gavalda é todo un luxo que debemos saber apreciar. Entre os novos títulos publicados neste 2010 aparece Nocturnos de Kazuo Ishiguro, un autor que visita por segunda vez a colección, pois xa en 2007 Galaxia publicara do autor a obra Non me deixes nunca.
Ishiguro é un escritor inglés nado en Nagasaki que xa de neno se traslada a Inglaterra. Un tópico recorrente sobre o autor é afirmar que nel conflúen a tradición oriental e o puramente británico, mais como todos sabemos a posibilidade de transmitir sensibilidade non é inherente a unha soa cultura, independentemente de que o autor sexa un magnífico recreador de ambientes como se pode comprobar nesta obra. Fóra do mundo literario o escritor británico é coñecido por lectores e non lectores grazas á adaptación que James Ivory realizou da súa novela O que queda do día (1993), con ese marabilloso mordomo perfecto interpretado por Anthony Hopkins. Despois de publicar seis novelas, agora o autor presenta un libro de relatos, e á vista da redondez das cinco pezas sorprende que se trate do primeiro libro do autor neste xénero e agardamos que non sexa o último.


Nas historias do volume a música adquire protagonismo en si mesma ou por ser a profesión ou vocación dalgunha das personaxes protagonistas mais tamén por ser un elemento que nun momento determinado transporta esas mesmas personaxes a outros momentos da súa vida, sempre máis pracenteiros que o presente. O mérito de Ishiguro é converter casos de fracasos persoais en historias deliciosas de ler onde ademais o autor nos deixa os finais abertos para que reste en nós esa sensación melancólica de que aínda todo pode ocorrer malia que saibamos que non vai ser así.
 Tamén aparece na obra a dicotomía que se produce en calquera manifestación artística entre a vontade creativa do artista, isto é, a súa obra, e a recepción por un público alleo a el do que realmente produce. No primeiro relato, "O baladista", é onde máis polo miúdo se trata este tema chegando á desmitificación do artista.
Nocturnos, cinco contos de música e anoitecida é un volume cun título tremendamente descritivo que non pode enganar a ningún lector porque nel vai atopar xusto o que se promete, nin máis nin menos, e asegúrolles que non é pouco. Esa anoitecida son as vidas das personaxes que decaen como as notas do Nocturno en si bemol menor OP 9 Nº 1 de Chopin... sen estrépito, sen alzar a voz, dun xeito tan natural que nos produce vertixe porque... e se nos pasase a nós? e se xa nos pasou? Podemos dicir que son historias de personaxes fracasadas ou é que ao final a vida non é máis ca iso, un enfrontamento cruel entre as expectativas e a crúa realidade?


ISHIGURO, KAZUO, Nocturnos. Cinco contos de música e anoitecida, Editorial Galaxia, Colección Biblioteca Compostela de Narrativa Europea nº 21, Vigo, 2010, 212 páxinas.

(Este artigo foi publicado o 8 de xullo de 2010 no suplemento cultural Faro da Cultura de Faro de Vigo. O Suplemento pódese descargar desde aquí.)