Feliz 2010!

Música de esperanza para 2010 con Roi Casal.
O idioma é a forza que nos xungue e sostén.
Feliz ano para tod@s vós.

Motorola non connected with the Galician

Ningún teléfono Motorola ten opción galego na escolla de idioma. Recibín confirmación oficial a través de correo electrónico tras realizar a consulta ao seu servizo de atención ao cliente. Síntoo por eles.

Motorola does not connect with me

Materiais na rede para secundaria

O 22 de abril de 2009 creaba o blog Aprendo en galego para dar conta de todo tipo de materiais e iniciativas útiles para aprender que teñan como lingua vehicular o galego. Esta iniciativa non pretendía limitarse ao ensino da lingua e literatura galegas senón que tiña por obxecto calquera materia ou disciplina. A falta de tempo e a dificultade de decidir como estruturar diferentes niveis e materias fixeron que ata hoxe só teña publicadas sete entradas.

Afortunadamente hai uns días xurdiu unha nova iniciativa moito mellor que ese blog que vén da man dos ENDL e ETIC do IES da Pobra do Caramiñal. Trátase da wiki Materiais na rede para secundaria que ten como finalidade realizar unha recompilación colaborativa de calquera material en galego destinado a este tramo educativo referido a calquera contido menos as linguas. A aparición desta wiki e as noticias dun proxecto semellante para as aulas de lingua e literatura fan que desbote o meu proxecto e me sume a esta nova iniciativa convidándovos aos que por aquí pasades a que tamén colaboredes nela e a difundades entre o profesorado que coñezades.

Imaxe da semana na Galipedia

Xa sei que non é nada modesto pero deume moita fachenda entrar hoxe na Galipedia e ver que unha foto miña estaba destacada como imaxe da semana.

As wikis como recurso didáctico

O Instituto de Tecnoloxías Educativas do Ministerio de Educación do Goberno de España crea a wiki WIKI2 para escribir documentación en español sobre o emprego das wikis no ámbito educativo (Eduwikis).

Ao fío desta páxina, déixovos estas dúas presentacións que atopei hoxe vía dasava no Twitter, están moi ben e moi clariñas para os que non temos nin idea.

Los wikis como herramienta educativa

View more documents from aula21.

Wikispaces para docentes

View more documents from aula21.

Manifesto en defensa dos dereitos fundamentais na Internet

Ante a inclusión no Anteproxecto de Lei de Economía Sustentable de modificacións lexislativas que afectan ao libre exercicio das liberdades de expresión, información e o dereito de acceso á cultura a través da internet, os xornalistas, bloggers, usuarios, profesionais e creadores da internet manifestamos a nosa firme oposición ao proxecto, e declaramos que:

1.- Os dereitos de autor non poden situarse por riba dos dereitos fundamentais dos cidadáns, como o dereito á privacidade, á seguridade, á presunción de inocencia, á tutela xudicial efectiva e á liberdade de expresión.

2.- A suspensión de dereitos fundamentais é e debe seguir a ser competencia exclusiva do poder xudicial. Nin un peche sen sentenza. Este anteproxecto, en contra do establecido no artigo 20.5 da Constitución, pon nas mans dun órgano non xudicial -un organismo dependente do ministerio de Cultura-, a potestade de lles impedir aos cidadáns españois o acceso a calquera páxina web.

3.- A nova lexislación vai crear inseguridade xurídica en todo o sector tecnolóxico español, prexudicando un dos poucos campos de desenvolvemento e futuro da nosa economía, entorpecendo a creación de empresas, introducindo atrancos á libre competencia e demorando aínda máis a súa proxección internacional.

4.- A nova lexislación proposta ameaza os novos creadores e entorpece a creación cultural. Coa internet e os sucesivos avances tecnolóxicos democratizouse extraordinariamente a creación e emisión de contidos de todo tipo, que xa non proveñen prevalentemente das industrias culturais tradicionais, senón de multitude de fontes diferentes.

5.- Os autores, como todos os traballadores, teñen dereito a vivir do seu traballo con novas ideas creativas, modelos de negocio e actividades asociadas ás súas creacións. Intentar soster con cambios lexislativos unha industria obsoleta que non sabe adaptarse a esta nova contorna non é nin xusto nin realista. Se o seu modelo de negocio se basea no control das copias das obras e na internet non é posible sen vulnerar dereitos fundamentais, deberían buscar outro modelo.

6.- Consideramos que as industrias culturais necesitan para sobrevivir alternativas modernas, eficaces, cribles e alcanzables e que se adecúen aos novos usos sociais, no canto de limitacións tan desproporcionadas como ineficaces para o fin que din perseguir.

7.- Internet debe funcionar de forma libre e sen interferencias políticas auspiciadas por sectores que pretenden perpetuar obsoletos modelos de negocio e imposibilitar que o saber humano siga a ser libre.

8.- Esiximos que o Goberno garanta por lei a neutralidade da Rede en España, ante calquera presión que poida producirse, como marco para o desenvolvemento dunha economía sustentable e realista de cara ao futuro.

9.- Propoñemos unha verdadeira reforma do dereito de propiedade intelectual orientada ao seu fin: devolverlle á sociedade o coñecemento, promover o dominio público e limitar os abusos das entidades xestoras.

10.- En democracia as leis e as súas modificacións deben aprobarse despois do oportuno debate público e tendo consultado previamente a todas as partes implicadas. Non parece democrático que se realicen cambios lexislativos que afectan a dereitos fundamentais nunha lei non orgánica e que versa sobre outra materia. Por favor difunde este manifesto no teu blog, Twitter, en redes sociais, en foros ou imprímeo e repárteo.

Web 2.0 en galego desde o IES da Pobra do Caramiñal

A xente do ENDL do IES da Pobra do Caramiñal, que tan ben acostumados nos teñen aos seus produtos de calidade, publican hoxe no seu blog Dinamiza Caramiñal unha magnífica presentación sobre as aplicacións de web 2.0 en galego. E eu non me resisto e pégoa aquí.

Web 2.0 en galego

View more presentations from luciano fernández.

Malo será!!

Gadis terá vontade de levar as súas prácticas lingüísticas galegas máis aló dos anuncios publicitarios?

Malo será!!

*Podemos sinalar como avances da empresa na normalización lingüística a versión en galego das páxinas web de Gadisa e do servizo Gadisline que nos permite facer a compra íntegra en galego.

Unidade didáctica sobre a Cova das vacas mortas

Recentemente a AELG publicou no espazo didáctico da súa páxina web a miña unidade didáctica sobre A cova das vacas mortas de Jaureguizar.

Hoxe a miña unidade no blog de Xerais. Grazas.

No purgatorio

A través de Brétemas Twitter chego a Público e vexo tres datos que me escandalizan:

• A taxa do abandono escolar lonxe do obxectivo do 10%, nin sequera diminúe, senón que sobe fronte a anos anteriores ata un 31,9%.

• A taxa de alumnos con problemas de comprensión lectora supera o 25%.

• Só o 60% dos mozos menores de 22 anos superaron a ESO.

Acabada de chegar dun Inforensino centrado no futuro (do que espero facer, en canto poida, un balance polo miúdo noutro artigo) e despois de ler as cifras anteriores, dáme a sensación de que moit@s prof@s habitamos un purgatorio inmerecido a medio camiño entre o espazo da web 3.0 e os mundos de Yupi. Mentres, impasibles, vemos pasar polas nosas aulas e tamén fuxir delas, a xeracións de novos analfabetos que só se diferenciarán dos seus bisavós en que eles polo menos si eran conscientes da súa incultura cando os obrigaron a deixar a escola para ir traballar.

Ánimo

Violencia de xénero

En vésperas do 25 de novembro, ofrézovos o meu blog sobre violencia de xénero.

Trátase dunha creación web con tres grandes obxectivos:

1) Informar sobre a violencia de xénero nas súas múltiples formas.
2) Previr a aparición deste tipo de violencia mediante o coñecemento do seu comportamento e manifestacións.
3) Vehiculizar os dous obxectivos anteriores a través da lingua galega fomentando a súa aprendizaxe e perfeccionamento.

Para achegarse a uns coñecementos mínimos sobre a violencia de xénero deseñouse o apartado 2. Iso da violencia de xénero, onde se pode atopar información sobre o tema desde diversas perspectivas.

Por outro lado creouse unha actividade consistente nunha exposición-concurso de carteis sobre violencia de xénero xa que o cartel é un valioso recurso para propiciar a formación de condutas positivas.

Espero que vos sexa de proveito.

Catherine Margaret Ashton

A laborista británica Catherine Margaret Ashton, de 53 anos, ata esta tarde comisaria europea de Comercio, vén de se converter na Alta Representante para a Política Exterior da Unión Europea (UE) e vicepresidenta de la Comisión Europea. Que o segundo cargo en responsabilidade na UE estea en mans dunha muller é un novo logro do que nos debemos alegrar, mais non debemos esquecer tampouco que unha das razóns polas que conseguiu o cargo foi a baixísima porcentaxe de mulleres no Consello da Unión Europea. De todos os xeitos, parabéns para Catherine.

E aproveito a ocasión para sinalar unha vez máis a utilidade da Wikipedia como fonte de información privilexiada.

Haiku

Helena Villar Janeiro:
Obsesión tráxica:
a folla verde soña
coa eternidade.


Eu:
A ocre do chan
que xa viviu o amor
folla verde foi.

(Hoxe en Facebook)

Presentacións educativas

Presentacións educativas

View more presentations from A profa . (tags: presentacións titoriais)

Clases en inglés no novo decreto 2009

Vaia por diante que nada máis lonxe da miña vontade que dubidar da cualificación e motivación do profesorado galego, xa sabemos todos que estamos preparadísimos e interesadísimos en calquera tipo de innovación pedagóxica.
É por isto que, dando por sentado ese cacarexado decreto cara ao trilingüismo harmónico, que así de primeiras nos podería deixar a todas e todos supermegacontentos, eu nin sequera me vou preocupar de falar de porcentaxes polo de agora, xa chegará o momento.
Que non, que resisto e me autocensuro, que non falo de porcentaxes nin de se as matemáticas requiren de linguas superiores para a súa docencia, pero vaiamos ao asunto.
Unha, que por traxectoria profesional, leva andado uns cantos centros das catro provincias, sabe do exitazo das seccións trilingües (castelán, galego, inglés), e sabe ademais que o nivel do profesorado e do alumnado está por riba de toda dúbida. É por todo isto, que lle gustaría que no novo decreto figurase a lingua vehicular nas aulas en inglés (que non de lingua inglesa) cando se fixese necesario calquera tipo de intervención nunha lingua diferente ao idioma estranxeiro. Xa sei que isto é rizar o rizo, si, si, xa sei que as terminoloxías específicas están máis que dominadas por docentes e discentes, que si, que xa sei que isto nunca vai acontecer pero... só por se nalgún caso "illadísimo" se chegase a producir, non estaría mal que se regulase ese pequeno detalle, non lles parece?

Vémonos en Compostela ;)

Contra o silencio

Clicando na imaxe do texto poderás ler a miña colaboración no suplemento Faro da Cultura de Faro de Vigo sobre a obra de F. X. Redondo Abal, O fulgor e as tebras sobre as bibliotecas na II República.

Podes ler unha entrevista a Francisco Xavier Redondo Aval nas páxinas de Fervenzas Literarias.
Tamén podes atopar outras reseñas sobre a obra aquí, no Blog de César Salgado.

Un motivo entre 10.000 para estar o 18 en Compostela

Prolingua

Creo firmemente que este logo pasará a formar parte feliz das nosas vidas.

O caso Polanski e a dobre moral

"Como persoa e maiormente como muller alégrome da detención de Polanski e condeno esa dobre moral que se lle está a aplicar a este caso polo feito de ser o agresor un persoeiro do mundo do cine e non vén a conto ese corporativismo mal entendido. Xa deberiamos ter superado cuestións tan básicas como esta de saber que a obra destacada dunha persoa non a libera das responsabilidades cívicas comúns a todos nós."

Vía Selva de Esmelle.

A inequívoca boca da liberdade galega

Así se refire o Rivas a Barreiro, o presidente da Real Academia Galega, en alusión ao seu recente discurso en Celanova en contra da política lingüística de Feijoo diante do presidente.

Nunca escoitara falar da Declaración de Arbroath pero hoxe grazas ao Rivas souben dela e da seguinte frase desa declaración:

"It is in truth not for glory, nor riches, nor honours that we are fighting, but for freedom". "En verdade non é por gloria, por riquezas nin por honores polo que nós loitamos, senón pola liberdade".

E logo di tamén "o que dixo Barreiro ten madeira dese anaco de Arbroath".

Admiración discrepante

Clicando na imaxe do texto poderás ler a miña colaboración no suplemento Faro da Cultura de Faro de Vigo sobre a obra Ramón Piñeiro ou a reinvención da cultura galega de Xesús Alonso Montero.

Troula Animación

Descubrindo aves

[Fotografía de jvverde]

Hoxe fomos ao encontro da lagoa de Vixán e, grazas á amabilidade de Alexandre e a súa compañeira, vimos por primeira vez no posto de observación de aves: unha garza real, un mergullón e unha galiñola (na fotografía).

Xogos coas lecturas de Agustín Fernández Paz

 

En Bibliolaxe, o blog da biblioteca do IES Auga da Laxe de Gondomar atopamos a ligazón para unha páxina de XOGOS que preparou o  alumnado de 1º de Bacharelato coa profesora de Tecnoloxía, Elena Fernández, a partir de diferentes libros de Agustín Fernández Paz.

As obras nas que se basean os xogos son:

A cidade dos desexos

As flores radiactivas

Contos por palabras

Rapazas

Unha lúa na fiestra

Trece anos de Branca

Cartas de inverno

Amor dos quince anos, Marilyn

Aire Negro

No corazón do bosque

Noite de voraces sombras

Tres pasos polo misterio

A escola dos piratas

O centro do labirinto

Corredores de sombra

O raio veloz

O único que queda é o amor

Luís Villares Naveira 02

Vídeo da segunda parte da intervención do xuíz Luís Villares Naveira na presentación do volume colectivo Sobre o racismo lingüístico (Edicións Laiovento) o 9 de xullo de 2009 no Paraninfo da Universidade da Coruña.

Podo dicir que son moi clarificadoras as súas palabras sobre a legalidade e lexitimidade de moitos acontecementos actuais relacionados coa nosa lingua e ofrece unha explicación moi clariña do que é normalización.

Luís Villares Naveira

Primeira parte da intervención do xuíz Luís Villares Naveira na presentación do volume colectivo Sobre o racismo lingüístico (Edicións Laiovento) o 9 de xullo de 2009 no Paraninfo da Universidade da Coruña.

Podo dicir que son moi clarificadoras as súas palabras sobre a legalidade e lexitimidade de moitos acontecementos actuais relacionados coa nosa lingua.

GALEGO. PATRIMONIO DA HUMANIDADE

Baixo este lema, o 2 de xullo presentouse na rede unha nova iniciativa cidadá na defensa da lingua propia de Galicia. Entrando na páxina do mesmo nome pódese ler e apoiar este manifesto:


Ata hai pouco tempo era un valor compartido, que formaba parte dos consensos básicos sobre os que se articulaba o autogoberno de Galicia, que o idioma galego era merecente dunha especial protección por parte dos poderes públicos. Ese valor partía da subordinación histórica dun idioma que foi sempre o das maiorías populares pero que tamén estivo sempre discriminado ou proscrito, salvo nos períodos en que Galicia e España gozaron da democracia. A liberdade e o dereito ao uso do idioma propio foron historicamente da man.

A pretensión de facer crer nunha inexistente imposición lingüística disimula o intento de liquidación do idioma galego e de supremacía do castelán. Os que tal sosteñen queren evitar a presenza do galego nas súas vidas para pecharse en ámbitos en que o castelán sexa o único idioma. Pero Galicia é unha sociedade na que se falan dúas linguas que, non se pode negar, están en situación de desigualdade, polo que o galego debe recibir unha especial protección. Só así se poderá afirmar que se actúa en xustiza e na procura da igualdade entre os dous idiomas.

Esa é a letra e o espírito da Constitución, do Estatuto de Autonomía, e da vixente Lei de Normalización Lingüística. As sentenzas do Tribunal Constitucional así o confirman. Sen embargo, o PP saíu do consenso. Pero gañar unhas eleccións non autoriza a destruír o que é unha das bases da convivencia na nosa sociedade e un dos signos da nosa existencia como país.

A sociedade galega que sente aprecio cara á súa lingua –independentemente de cal sexa o idioma no que se expresa usualmente– debe reclamar unha volta do PP a un terreo común, así como mostrar o seu acordo coas políticas de afirmación positiva para o idioma galego, que o propio PP impulsou desde a Xunta, e que non buscan senón a súa protección. O idioma de Galicia é un patrimonio da humanidade que debemos custodiar e garantir como medio de comunicación e información.

Se queres deixar constancia da túa adhesión pública ao manifesto, lembra que podes facelo en GALEGO. PATRIMONIO DA HUMANIDADE.

Máis información en: Vieiros (2/07/2009)

Esta entrada está copiada e pegada desta páxina do blog As Gabarras.

A profa no blog de Galaxia

A profa aparece no blog de Galaxia co gallo do post sobre Andrea Ramos Queixas. Grazas.

Andrea Ramos Queixas

Otero Pedrayo ten unha obra que se titula O libro dos amigos publicada en 1952, dise del que esa obra constitúe ademais dun retrato dos amigos do autor, tamén a propia autobiografía de Otero. Sempre me marabillou ese título, creo que para poder facer un libro que se titule así un ten que ser por forza boa persoa. Os que queremos onda nós defínennos e fan tamén de nós mellores ou peores persoas.
Desde logo, eu estou moi lonxe de Otero, mais levei unha alegría da que quero deixar constancia aquí. Hoxe lin a primeira publicación en web dunha recomendación literaria da miña amiga Andrea Ramos Queixas no blog da editorial Galaxia.


O mérito é para os dous, para ela por saber recomendar e para a editorial por elixir ben as súas recomendadoras.
Deixo imaxes do acontecemento neste blog para podelo lembrar ben cando o espírito o requira.
Parabéns Andrea.

Críticas

"O problema da crítica é que non toda é profesional. Unha cousa é falar da xente da Universidade, como Arturo Casas ou Dolores Vilavedra ou María Xesús Nogueira, ou veteranos dos medios de comunicación, como Eyré, e outra moi distinta é falar dos que de súpeto, un día, empezan a publicar nos xornais e con catro brochadas despachan unha obra."
Marilar Aleixandre

Concordo parcialmente co que sostén Marilar Aleixandre, iso si, faría unhas cantas puntualizacións:

Profesional, o que se di profesional, creo que no SLG non contamos con ninguén, eu polo menos non sei de ningún caso de alguén que viva da crítica literaria.

Para min a crítica literaria galega dividiríase en dous grandes grupos: a crítica especializada e os outros.

Teriamos un primeiro grupo onde, efectivamente, podemos sinalar uns cantos casos de persoas cunha formación incuestionable, a maioría delas situadas na universidade, que virían realizar o que eu denominaría “crítica especializada”, se se me permite a etiqueta para diferencialas daquelas pertencentes ao grupo seguinte. As producións destas autoras e autores distinguiríanse por tres factores:
- Polo xeral aparecen en publicacións especializadas.
- Requiren dunha extensión textual máis ampla que permite unha maior análise das obras.
- Adoitan dirixirse a un lector culto que domina, ou cando menos coñece, as claves do discurso crítico.

Fronte ao anterior, temos un segundo grupo, ao que poderiamos denominar “os outros” que abranguería o resto da produción crítica para a que podemos sinalar as seguintes características:
- Na autoría atopamos mesturadas persoas cunha formación notable con outras que practicamente carecen dela (como é o meu caso).
- Non dispoñen dunha extensión textual ampla de xeito que polo xeral se teñen que cinguir a formatos xornalísticos curtos bastante limitadores.
- Normalmente a forma de publicación é a través da prensa en artigos inseridos en suplementos culturais específicos ou directamente nas páxinas de cultura dos periódicos.
- En moitas ocasións o seu obxectivo está a medio camiño entre a difusión da obra e a súa valoración crítica.
- Adoitan dirixirse ao lector medio consumidor de xornais, unha persoa sen unha formación crítica especializada.

Persoalmente, gústanme os textos que me informan de lecturas como o fan os meus amigos, creo ademais que no público lector de xornais debe de haber unha porcentaxe importante de persoas que desexan que lles fales dos libros desoutra maneira, que queren saber que libro lles recomendas para ir á praia, cal está ben para ter unha visión diferente da guerra civil e cal para agasallar ao seu sogro que non le nada. Para min esa é a maioría do mercado e é a esas persoas a quen temos que gañar para o mercado cultural galego. Unha cousa non ten por que ser incompatible coa outra, as dúas son necesarias, ao mellor resulta que deberiamos empregar diferentes conceptos para designar producións que ás veces só teñen en común o feito de se basearen en textos escritos.

Ser novo nun labor ten as súas desvantaxes e é certo que a inexperiencia tamén pode levar a cometer a inxustiza de xulgar de xeito errado o traballo dos outros, iso é inevitable, neste sentido só nos servirá de axuda pensar que obramos de boa fe. Pero tamén hai que dicir, que nunca vin a ningunha escritora nin escritor queixarse dunha crítica que falase ben dunha obra súa aínda que non estivese ben argumentada ou fixese lecturas erradas do texto.

Como a crítica de Marilar Aleixandre non leva nome e apelidos doume por aludida en canto participo no Faro da Cultura de Faro de Vigo desde o comezo do suplemento sen ter maior formación que a miña condición de filóloga e profesora en ensino medio. Fágoo porque tamén me parece mal facer como que non se dixese nada, creo que actuar dese xeito é minusvalorar a opinión dunha autora a quen lle teño o maior dos respectos e ademais estou segura de que se fose un escritor quen tivese dito o mesmo nun medio de comunicación quizais estariamos a estas alturas vendo algunha que outra reacción.

Xoga con Fervello

Chega un novo recurso publicado pola Secretaría Xeral de Política Lingüística.
Trátase dun conxunto de 11 xogos para nenos e nenas de 3 a 5 anos estruturados a través de 4 unidades e protagonizados por Fervello (un morcego), Fuco (un neno), Xana (unha nena) e Farragús (un can). Neles trabállanse as habilidades básicas nestas idades: memoria visual, auditiva e numérica, atención, coordinación óculo-manual, asociación, razoamento, discriminación, linguaxe, corpo humano, imaxinación e creatividade.
Xoga co Fervello ofrece tamén unha sección de descargas na que se poden atopar debuxos para colorear, debuxos para recortar, un protector de pantalla e dous fondos de escritorio.
Unha característica interesante se é ben xestionada, é a posibilidade de se poñer en contacto con quen xestione o mantemento da aplicación a través de mensaxería.
Conta tamén cunha guía descargable en PDF onde se explica o funcionamento dos diferentes xogos e se nos ofrecen unha serie de consellos para unha utilización correcta do ordenador por parte das nenas e nenos.
Bótase en falta a existencia na aplicación dunha páxina de créditos onde lles poidamos poñer nome ás persoas responsables do que estamos a utilizar, tanto a quen teña a autoría como a todas e todos aqueles profesionais (debuxantes, dobradores, etc.) que colaboraron na elaboración do produto final.
É mágoa non saber da autoría deste material coma doutros que publica a consellaría e bótase tamén en falta unha páxina de créditos.

Notas 1969-2009

Vía Blogjacking.

Antoloxía do disparate Xuño 2009 - 1

Abrimos unha a nova temporada Xuño 2009 de antoloxía do disparate cun par de exemplos que me envía a miña amiga Mar Hermida.

PREGUNTA: Cales son as partes nas que se pode dividir a estrutura dun conto?

RESPOSTA: Encabezamento, corpo e pés.

PREGUNTA: Como pode ser o final dun conto? Explícao.
RESPOSTA: O final pode ser con puntos suspensivos ou un final normal que acabe ben ou mal (sen puntos suspensivos).

Eu tamén quero ser optimista

Mentres eu fago quilómetros déixovos para a fin de semana un texto recuperado da muller do momento, Rosa Aneiros, publicado no blog da Editorial Galaxia o 7 de abril de 2009 e que fala do optimismo que necesitamos.

_____

Optimismo

"Son optimista. Porque quero e porque me dá a gana. Porque o esforzo e as angueiras de tantas persoas que nos precederon non poden ser de balde. Porque creo que os discursos políticos enzoufan as preocupacións pero atrás diso non hai nada. Porque unha mentira mil veces repetida non constrúe unha verdade. Porque é responsabilidade compartida por todas e por todos evidenciar os datos, os feitos, os argumentos dende a autoridade que dá, non xa a razón, senón o mero sentido común. Porque non valen os silencios que claudican, a calada por resposta fronte aos ataques pero tampouco a demagoxia que nos igualaría na mediocridade argumentativa. Porque renuncio aos insultos como concesión pouco intelixente á provocación. Porque morrer tamén é reiterar ata a saciedade que morremos. Porque hai leves síntomas inequívocos de que algo se move. Por iso creo que a nosa lingua non é, como pretenden convencernos, algo inútil senón unha marabillosa ponte coa que soñar mil primaveras máis. Serao en canto sigamos crendo nela como ferramenta de comunicación e de futuro. Namentres sigamos dicindo quérote e paxaro. Repolo e bos días. O pesimismo só vale para acugular fracasos porque, quen apostaría a cabalo perdedor? Nego calquera concesión á derrota. Son optimista. Eu creo."
Rosa Aneiros

A profa en Brétemas e no blog de Xerais

Tras os Premios Xerais, seguimos na rede e este blog aparece citado tanto en Brétemas como no blog de Xerais.

Premios Xerais 2009

A min tamén me tocou o Xerais

Si, si, e non estou tola, a min este ano tamén me tocou o Xerais, e ademais en varias ocasións, aínda que iso non o recollerán os papeis.

Un día chamoume o señor Bragado, ese que eu seguía en Brétemas e na Radio Galega, para me ofrecer formar parte do xurado do Premio Fundación Caixa Galicia.
Logo puiden coñecer a Noli e tamén poñerlle cara amable á voz de Celia coa que tiña falado nalgunha ocasión por teléfono.
Ese mesmo día tiven a oportunidade de participar nun xantar tan exquisito como divertido no castelo de Soutomaior. E alí tamén coñecín a Fran Alonso e a outras e outros que prefiro non nomear por medo a esquecer a alguén.
E chegou a hora do traballo e/ou diversión de intercambiar con Amanda (sempre certeira), Alba (experta en fantasías varias), Mónica (magnífica coincidente) e Verónica (pesquisadora inesgotable) os nosos pareceres e praceres sobre as lecturas con Noli (supersecretario respectuosísimo). E tiven o honor de formar parte dun xurado que lle outorgou o premio Fundación Caixa Galicia 2009 a unha das miñas máis admiradas escritoras, Rosa Aneiros.
Recibín agasallos xa moi queridos que hei conservar moi celosamente (en galego) todo o tempo.
E fixen dúas grandes descubertas: Ana Bande e Mónica Góñez.


Unha romaría de xente diversa iniciamos a travesía mariñeira nun barco festeiro que ofrecía músicas e risos fronte a nubeiros ameazadores.
Gustoulles a nosa proposta e, antes da cerimonia, mesmo deixaron chegar o sol ao paseo dos buxos onde atopei amigos.
E soaron as zanfonas e as voces potentes de Sobre rodas, como habería de ser unha terra na que todos soubesen cantar así?


E presenciei as “Oito doas para San Simón” de Agustín Fernández Paz alí preto, cada palabra saíndo da súa boca, que parecía que falaba o sentimento dun pobo enteiro.


E cando rematou el, puiden erguerme e, xunto cos demais, ofrecerlle en forma de longo aplauso o respecto, o cariño, a admiración... o agradecemento todo. Unha longa homenaxe coas bágoas da inxustiza de saber que a quen lle correspondería non llo ha de facer como ben merece.
Como ás veces as cousas na vida cadran aínda mellor que na ficción, Jacobo Fernández Serrano recibiu o seu agasallo de aniversario.
E tamén estiven alí cando Rosa Aneiros explicou a súa aposta pola adolescencia e lle dedicou o premio a Agustín Fernández Paz.


Logo escoiteina, A ver Rosita, que conto queres que che conte, o conto do rato chosco ou o conto de Cuba?... e souben que ben merece o premio quen tan fermosamente é quen de recibilio.


E chegou a hora dO Xefe, o noso Celta ascendía, o anuncio da dixitalización dos fondos, os logros acadados, mais un aquel acedo impedíalle o riso grande, non era por menos, o que tiña que dicir non era noticia festeira, foi breve, valente e claro, era necesario, a súa mensaxe tiña que traspasar aquel recinto, saír daquela illa, daquela ría e chegar lonxe, moi lonxe.
Prestaron a empanada, e o polbo, e o xamón, o queixo con marmelo e as roscas.
Puiden visitar “A ILLA”, observala, pisala e ulila en breves pero intensos momentos afastada do bulicio da festa.


E fixen unha viaxe de retorno en barco deliciosa, deixamos atrás a illa, unha lúa enorme e todas as luces da ría para nós no mar. Desexo forte de que aquela travesía tan pracenteira non rematase tan axiña, só un chisco máis, que ao mellor logo non o lembro ben todo.
Non, non estou tola, este ano a min tamén me tocou o Xerais.

A flor máis grande do mundo

Para nais, pais e profes

Agradecería que os pais iniciasen unha campaña para solicitar nos centros de ensinanza que se respecte a legalidade vixente marcada polo
DECRETO 124/2007 POLO QUE SE REGULA O USO E A PROMOCIÓN DO GALEGO NO SISTEMA EDUCATIVO e que con carácter xeral establece unha porcentaxe de aulas en galego non inferior ao 50% do horario lectivo. Que os documentos administrativos da consellería competente en materia de educación e dos centros de ensino dependentes dela se redacten, con carácter xeral, en galego, e tamén que nas actuacións administrativas de réxime interno dos centros docentes, como actas, comunicados e anuncios, se redacte, con carácter xeral, en galego.
E nun estrito respecto á legalidade vixente lembraría que ese documento e non ningún outro ata o momento regulamenta en Galicia esta cuestión.
Tamén agradecería que os libros que aprobe o claustro para o curso entrante sexan elixidos en función da súa "calidade pedagóxica" entre aqueles existentes na lingua en que se ha de impartir a materia e non en función de que existan edicións noutras linguas que ningún alumnado vai usar. E que facer calquera outro tipo de consideración ademais de esquecer que o noso obxectivo é ensinar prexudicaría irresponsable e gravemente o sector editorial galego e os postos de traballo que del dependen.
Agradeceríao e moito.

Manifestación pola lingua 20090517

Resumo fotográfico da manifestación de Santiago de hoxe, se queres ver as fotos en grande ou con calma preme aquí.

17 de maio de 2009

O galego que non fala
Na lingua da súa terra
Non sabe o que ten de seu
Nin é merecente dela.

("Da Vella Roseira", Victoriano Taibo)

Mañá 17 de maio celebraremos o Día das Letras Galegas manifestándonos en Compotela en defensa do noso idioma. Poque o galego é a nosa columna vertebral, o idioma que nos une. Vén cada nós, para expresarmos todas e todos xuntos que queremos vivir en galego.

Adherímonos así mesmo ao "Manifesto pola convivencia lingüística e a igualdade de dereitos para o galego", promovido por A Mesa pola Normalización Lingüística.

Grazas Belén

O aplauso ás palabras de Belén non foron unánimes, iso mesmo xustifica a necesidade da súa intervención. O meu máis entusiasta aplauso en primeiro lugar polo premio, ben merecido. E a miña admiración por dicir contracorrente aquilo que pensamos tantos galegos e galegas e facelo dunha forma tan sinxela e amable.
E parabéns a Días Estranhos por difundilo.

flocos.tv

flocos.tv, unha páxina creada pola Axencia Audiovisual Galega, dependente da Consellería de Cultura tense convertido desde a súa creación en cita imprescindible no mundo da cultura audiovisual galega, é o vídeoclub on line da nosa cinematografía.

As producións organízanse en catro tipos: ficción, animación, documental e experimental.

Tamén ofrece outra sección para ciclos. Aí podemos atopar algúns claramente aproveitables no ensino: A lingua animada, A Guerra Civil ou  Memoria de Muller.

A páxina ofrece tamén unha estrutura de rede social de tal xeito que podemos puntuar as obras, facernos fans, realizar comentarios, establecer amigos no noso perfil ou acceder ás páxinas dos directores.

Esta iniciativa de momento parece ter unha acollida máis que exitosa con máis de 1.000 usuarios rexistrados en dous meses, segundo Martin Pawley.

Máis información en Días estranhos.

Blogaliza renóvase

Esta entrada recolle a información enviada pola administración de Blogaliza.

A comunidade Blogaliza acolle a máis de 1.700 blogues en galego (sobre temas literarios, educativos, blibiotecarios, deportivos, persoais, políticos, etc.) e máis de 6.000 usuarios/as rexistrados/as. A portada de Blogaliza amosaba até agora o último publicado no blogomillo, todos os blogues escritos en galego, na propia Blogaliza ou noutros sistemas, máis o directorio deste crecente blogomillo.

NOVOS SERVIZOS DA BLOGALIZA

O próximo 1 de maio abriremos a nova Blogaliza, unha versión ampliada do habitual servizo de blogues en galego que integrará tamén noticias culturais actualizadas a diario, rede social, convocatorias de animación á creación artística e moitos outros contidos.

A partir dunha nova portada xeral da comunidade, poderase consultar a actualidade do blogomillo, con especial intensidade no ámbito da cultura a través de seccións especializadas en literatura, música, cinema, artes visuais, etc. A apertura destas seccións será progresiva, comezando pola de letras.

PARTICIPACIÓN NA CONFIGURACIÓN

Desde a Blogaliza temos claras expectativas do que non debe faltar, mais queremos facer un convite público a todas as persoas, colectivos e institucións que queiran facer propostas para enriquecela.

Desde hoxe e até o 1 de maio na portada de Blogaliza accederase a un blogue aberto ás propostas de todos. Calquera pode mandar ideas e debatelas para que sexan integradas na nova Blogaliza. Para iso só é preciso enviar un correo para propostas at blogaliza.org, que será publicado como nova anotación, cos comentarios abertos para, entre todos/as, ir perfilando as novas ideas.

DIFUSIÓN DO PROXECTO

Agradeceremos toda a difusión posíbel deste correo, coa pretensión de facermos da Blogaliza un aberto centro cultural na rede. Un espazo sen cancelas onde poder comunicar, debater, partillar e fornecer en liberdade e respecto a cultura que queremos.

PUBLICIDADE

Na Blogaliza temos o compromiso de que os blogues continúen a ser de balde e sen publicidade, como até agora, salvo nas portadas temáticas, espazos onde posibilitaremos referencias publicitarias coa intención de financiar o proxecto e asegurar a súa viabilidade.

Vía Brétemas.

Biblioteca Dixital Mundial (WDL)

Enlace do trinque, estreamos a Biblioteca Dixital Mundial (WDL) que nace con 4 grandes obxectivos:

• Promover o entendemento internacional e intercultural;
• Ampliar a cantidade e a variedade de contidos culturais na Internet;
• Facilitarlles recursos aos educadores, estudosos e ao público en xeral;
• Permitirlles ás institucións asociadas reducir a distancia dixital dentro de e entre os países.

Trátase dun proxecto de colaboración entre a Biblioteca do Congreso dos Estados Unidos, a UNESCO e socios de todo o mundo tanto na parte de elaboración como colaboración privada nos custos de mantemento.

Está dispoñible en 7 idiomas: árabe, chinés, español, francés, inglés, portugués e ruso. Todos os citados menos o portugués son os idiomas oficiais da ONU. A enciclopedia ofrece versión tamén en portugués por ser un idioma moi falado a nivel mundial e tamén porque Brasil desempeñou un papel importante no desenvolvemento inicial do proxecto.

Á parte dun buscador directo, podemos ademais efectuar as buscas a través de cinco criterios: lugar, tempo, tema, tipo de artigo e institución.

A páxina carga bastante ben e ofrece as imaxes en tamaño grande.

Así, sen remexer moito atopei este manuscrito inglés de 1589 onde se ven os portos da Coruña e Ferrol.

Vía Vieiros.